O MEĞERSE

Herkes toplanmıştı orada

Kadın erkek hep birlikte;

Gülüp oynuyorlardı el ele.

Büyük bir neş’ e vardı meydanda.

Öte yanda da;

Birileri, birinin etrafında

Toplanmıştı çepeçevre.

Sorular soruyorlardı ona.

Sorulan adam anlaşılan

Onlardan biri değildi.

Söylediğine göre çok uzaklardan gelmişti.

Sanki zamanlar öncesinden gibiydi

Ancak belli ki

Boş biri değildi

Çok şeyler biliyor gibiydi yani

Ama çok bitkindi

Oradakilerden biri

“Hey! Bırakın soru sormayı;

Adam önce soluklansın ” dedi

Bu söz üzerine adam gülümsedi

“Çok sağ olun” dedi

Ve devam etti

“Hele bir soluklanayım.

Sonra bildiğim her şeyi

Anlatırım size”

Adam öyle deyince

“Peki” dediler ona

Birileri girdi onun koluna,

“Gel beyefedi önce bir yüzünü yıka”

Adam çok memnun düştü peşlerine

Götürdükleri  yerde

Çömeldi yere

Sonra

Su aldı avuçlarına

Suyu çarpa çarpa yüzünü yıkadı

Sonra bir dolu suyla ağzını çalkaladı

Sonra tükürdü yere

Anlaşılan rahatlamıştı

Derinden bir ‘oohh!’ çekti

Bu öyle bir ‘oh’ tu ki

Sanki

Çok zamanlardan ötesinde

Bir yerlere seslenmişti.

Sonra koluna giren biriyle

Döndü geldikleri yere

Bir sandalye verdiler altına

“Anlat!” dediler, “her şeyi anlat ama.

Çünkü sen bizi çok meraklandırdın

Kimsin? Nesin? Nerelisin?

Anlat bize nereden geldin?”

Adam acı acı gülümsedi önce

Sonra gülümseme birden

Donup kaldı yüzünde

Sonra durgunlaşıp gitti

Çok hafif bir sesle

“Çok sağ olun” dedi,

“Sayenizde serinleyip biraz dinlendim

Şimdi de anlatıp merakınızı gidereyim”

Öyle dedi;

Sonra yine uzaklara daldı gözleri

Aklı zamanlar ötesindeydi sanki

“Ben çok uzaklardan geldim” dedi

Ötekiler sabırsızlanmıştı

“Belli!” dediler “uzaklardan geldiğin çok belli.

Sen bırak onu şimdi;

Kimsin? Ne iş tutardın uzaklarda?

Neciydin oralarda?”

Adam bu soruyla daha çok durgunlaştı

“Sonra” dedi

“Oralarda

Aydın derlerdi bana”

Anlamamıştı oradakiler

Bakıştılar birbirine

İçlerinde en meraklı kişi

“Anlamadık; orası neresi?

Aydın da neymiş?” dedi

Adam cevap verdi

“Orası’ dediğim geldiğim yerdi

Benim orada görevim

Halkımı aydınlanmaktı

Yani onlara bilgi vermekti

Ve bir de tehlikelere karşı uyarmaktı.

Bizim orada bu yapılan işe

‘Halkı aydınlatma’ derler

Bu işi yapana da ‘Aydın’ denirdi

Beni de ‘aydın kişi’ bilirlerdi”

Merakla sordular oradakiler

“Kimden? Hangi tehlikeden?” dediler

O yeniden derin bir iç çekti

Sonra

“Her şeyden” dedi

Merakları artmıştı oradakilerin

“Peki sen yapabildin mi görevini?

Onları beklerken tehlikeler

Korumak için onlara verdin mi?

Vermen gereken bilgileri”

O yine çok derinden bir iç çekti.

“Zaten içimi yakan dert de o ya!” dedi

Ve başladı anlatmaya

“Bir gaflet bastı beni

İnandım yalana dolana

Önce kendimi kandırdım.

Sonra da yalan yanlış bilgilerle

Onları inandırdım.

Yani görevime ihanet ettim” dedi.

Ve birden ağlamaya başladı

Gök gürler gibiydi hıçkırıkları

Çağlayan seller gibi

Yanaklarından aktı

Kanlı gözyaşları

Oradakiler ne diyeceklerine

Ne söyleyeceklerine

Çok şaşırdılar tabi.

Çünkü ona çok acımışlardı

Sonra birden irkildiler

Hızla yanından çekildiler

Çünkü içlerinden biri

“İhanet!” diye bağırmıştı

Ötekiler onu anlamamışlardı

Bağıran devam etti

“Tabi sizler bilmezsiniz ihaneti

Bu illet çok bulaşıcıdır

Önce birine bulaşır

Tabi sonra da herkese

Önce haliyle

Rahatlatır bulaştığı kişiyi

Ama ondan sonra başlar asıl marifeti

Önce gözünü körleştirir

Sonra lal eder dilini

Sonra kişiliğini eritir

En sonunda onu köpekleştirir”

“Aman!” dedi

“Sakınalım bu adamdan kendimizi.

Sonra kendi gibi;

Köpekleştirmesin bizi”

O adam öyle deyince

Çalgılar sustu önce

Sonra oynayanlar durdu yerinde

Çünkü şaşırmıştı hepsi

Az önce acıdıkları kişiden

Tiksindi hepsi birden

Ona ne yapacaklarını

Şaşırmışken bakınırken

İçerinden biri

“Aman!” dedi.

“Aman! Buradan uzaklaşalım

Onu da kendi haline bırakalım”

İçerinden başka birisi

“Olmaaz!” dedi,

Sonra bize bulaştırır ihaneti

Onun için hemen onu öldürelim” dedi

Başka birisi

“Bakın hastalık hemen bulaşmaya başladı

Öldürme nedir? Bilmezken

İçimizden birisi

Onu öldürelim dedi

Onun için benim önerim

Onu bırakalım kendi halinde

Yanından uzaklaşırken de

Yiyecek içecek verelim

Sonra ‘Git buradan’ diyelim.

Çekip gitsin yoluna”

Sonunda

Hepsi “evet” dedi bu teklife

Geldiği yerde

Ona güvenenlere

İhanet edip yalan bilgi veren bu kişi

Aldı verilenleri

Başı önünde teşekkür etti

Çünkü utanç içindeydi

“Hoşça kalın” bile diyemedi

O utançla

Bilmediği yeni diyarlara

Devam etti yoluna...