KRİSMIS ÜZERİNDEN GERÇEK OLAN DİN GERÇEK OLMAYAN DİN TARTIŞMALARI

Son zamanlarda “gerçek İslam öyle değil şöyledir” vb. tartışmalar sosyal medyada ve medyada sıkça gündeme gelir oldu.

Bana göre gerçek olan veya gerçek olmayan din-inanç tartışması sadece İslam dini üzerinden değil bütün dinler üzerinden yaşanıyor. Çünkü bütün inançlarda o inancı diğerlerinden daha iyi bildiğini düşünen, düşünülen veya temsil edenler mutlaka vardır. Öyle olunca kabul edilen din üzerinden inançların hangisinin gerçek, hangisinin gerçek olmadığı da tartışılıyordur.

Bu tartışmalar yalnız tek tanrılı dinlerde değil ‘daha çok Hindistan’da rastlanan’ inek, maymun, fare veya akbabanın kutsallığı üzerinden inanç sahipleri arasında da vardır ve hepsinde inançlar arasında bir şekilde şiddetli veya biraz uygar inanç tartışmaları yaşanır.

Ortadoğu’daki terör eylemlerinin çok ses getirmesi üzerine bu tartışmalar daha çok İslam üzerinden yapılıyor. İslam dünyasının kimi kabulleri sorgulanıyor.

Aslında inanç kişisel kabuldür. Yani herkesin inanç konusunda samimiyetini ancak herkes kendisi bilir; yani kimsenin kimsenin inancını sorgulaması ne hakkıdır? Ne de? haddidir. 

Buna rağmen kimi kabuller üzerinden yapılan tartışmalar 'yukarıda yazdığım gibi' inanç sahibi için bir şey ifade etmese de yine de yapılıyor.

Şu sıra Hristiyan dünyasında kutlanan Krismis da öyle; Hristiyanların sorgulamadan kabul ettiği; aslında gerçeği ifade etmeyen; ama buna rağmen kabullenilmiş Hristiyan dünyasının bir ritüelidir. 

Geçtiğimiz gün kutlanan Hazreti Muhammed’in doğum günü üzerinden yapılan tartışmalar nedense Hazreti İsa’nın doğum günü olarak kutlanan Krismis üzerinden yapılmıyor. Bütün dünya ‘Hristiyan olsun olmasın’ 24 Aralık’ı İsa’nın doğum günü olarak kabullenirken; İslam dünyasında da Noel Hz. İsa’nın doğum günü olarak algılanır ve kutlanması günah sayılır. 

Peki! Hiç kimsenin sorgulamadan kabullendiği 24 Aralık gerçekten Hazreti İsa’nın doğum günümüdür?

Hazreti Muhammed için ilan edilen kutlu doğum haftası veya geçtiğimiz gün kutlanan kandil için “ne malum o gün doğduğu?” şeklinde sorgulama yapanlar aynı soruyu Hazreti İsa için niçin sormazlar.

Halbuki tıpkı Hazreti Muhammed’in doğum günü gibi Hazreti İsa’nın da ne gün doğduğunun bilinmesi olanaksızdır. Çünkü o yıllarda sadece krallar için onların tahta çıkış, iniş veya doğum, ölüm tarihleri vb. günler için kütük düzenlenirdi. Sıradan insanlar için öyle doğum tarihini içeren bir kayıt düzenlenmezdi.

Ama nedense Hazreti İsa’nın 24 Aralık’ta doğduğu hiç sorgulanmadan peşin peşin kabul görür hale gelmiştir.

Sanırım bunun nedeni Hristiyanlığın ana merkezinin emperyalist dünya olması, Hristiyanların kendi aralarında din savaşlarını daha önce verip birbirini kabullenmeleridir. Öyle olunca Orta çağın karanlığında yaşanan Hristiyan dünyasının kanlı panoraması sanki hiç yaşanmamış; Hristiyanlar öteden beri hep uygar insanlar veya Hristiyanlık dininin hep uygarlığı temsil ettiği fikri genel kabul haline gelmiştir. 

Oysa bugün İslam dünyasında insanı irkilten ne kadar vahşet yaşanıyorsa; bunun kat be kat fazlası Orta çağın karanlığında Hristiyan dünyasında fazlasıyla yaşanmıştı.  

Buradan bakınca henüz ekonomik yönden olmasa da siyasi yönden geri kalmış cehaletin karanlığındaki İslam dünyasının hala kendi arasında mezhep savaşlarını bir şekilde yaşıyor olması ve bunun emperyalist kışkırtıcılıkla petrol dünyasındaki kanlı çatışmalara dönülmesi çok şaşırtıcı olmasa gerek.

Bunun sonucunda İslam coğrafyasında yaşananlar için dünyada ‘gerçek İslam gerçek olmayan İslam’ tartışmalarını gündeme taşırken İslam dünyasının peygamberinin doğum günü de sorgulanır hale gelmesi de şaşırtıcı olmasa gerek.

Halbuki Hazreti İsa’nın doğum günü olarak kabul edilen 24 Aralık ve Aralık ayının son haftasına denk gelen tarih pagan döneminde Tarsus’ta günlerin uzamaya başlaması nedeniyle Kış güneşinin karanlığı yenmesi adına kutlanan Mistra şenliklerinin kutlandığı tarihtir.

Bu İznik'te yapılan Birinci Konsül (325) tarihi ile de örtüşmektedir. M.S. 354 yılında Papa Liberius, 24 Aralık’ı 25 Aralık'a bağlayan geceyi İsa'nın doğum günü olarak ilan etmiştir. Böyle bir kutlamanın Hristiyan dünyası arasında birlik sağlayarak daha güçlendireceği görüşünde birleşen Hristiyan din adamları 24 Aralık’ı Hazreti İsa’nın doğum günü olarak ve o haftayı kendileri için kutlu doğum haftası olarak ilan etmişler ve pagan döneminden bu yana kutlanan ve efsaneye göre çocuklara 6 Aralık'ta hediye dağıtma şenliği olan Noel'i de Hristiyanların kutlaması olarak sahiplenmişlerdir.

O tarihten sonra 24 Aralık Hazreti İsa’nın doğum günü olarak bütün Hristiyan dünyasının dolayısıyla Hristiyanların kişisel kabulüne dönüşmüş ve artık hiç tartışılmaz hale gelmiştir.

Buradan bakınca inanç adına ortaya atılan kimi çok absürd konuların toplumu olumsuz etkilemesinden kurtulmak isteniyorsa yapılması gereken toplumsal aydınlanmanın bütün toplumu sarmasını sağlamaktır.

Öyle olursa tıpkı Hristiyanların matbaanın kitlesel kullanıma geçmesiyle yaşanan kitlesel aydınlanma sonucu kilisenin ve papazların karanlık dünyasını yarıp aydınlığa çıkması gibi İslam dünyasında yaşanacak aydınlanmayla İslam adına saran karanlığın yırtılıp inanç adına toplumsal kabullerle çağdaş aklın bir şekilde buluşması pek ala sağlanabilir.

Yoksa Hristiyan dünyasının yaşadığı din savaşları gibi çatışmalardan medet umulmaya kalkılırsa; emin olun adına din savaşları denen çatışmaların İslam dünyasında yaşanması tüm İslam dünyasının birbirini yiyip bitirmesi gibi bir felakete dönüşebilir.

Ayrıca toplumların aydınlanması veya bir kuşaktan öbür kuşağa farkın kapanması artık günümüzde söz konusu değildir. Yani günümüzde bir kuşağı kaybeden toplumla aynı dönem kuşağını kazanan toplumlar aradaki fark kuşak bir farkına değil; çağlar boyu kapanamayacak farka dönüşebilir. 

Onun için örneğin Türkiye'nin bugün başlatacağı eğitim seferberliğiyle gelecek kuşağı oluşturacak 0-15 yaş gurubunu çağdaş akıla yönelik eğitime seferber etmesi Türkiye Halkının geleceğini kurtarması için şarttır ve bu hala olanaklıdır.

Çünkü en sıradan, en cahil olan insanlarda bile kırıntı halinde de olsa demokrasiye ve eğitimin çocukları için yararlı olacağına inancı hala vardır.

Yani kimilerinin sürekli aşağıladığı, kimi aklıevellerin küçük gördüğü ve sağ partilerin kalıcı oy tabanı olarak nitelediği ve demokrasiye kazanılamaz sandığı kitleler eğer kendilerine güven veren bir siyaset görebilirlerse demokrasi ve çocuklarının geleceği yakalayacak eğitimleri için pekala seferber olacaklardır

Hristiyan dünyasının Krismis şenlikleri ve Noel üzerine ufaktan başlayan tartışmaların önümüzdeki günlerin gündemini oluşturacağı düşüncesiyle böyle bir yazı yazdım.

Umarım okunur ve yorumlarla katkı sağlanır.