EDEBİYAT ve SANATLA YOĞRULMUŞ EĞİTİM ŞART

Merhaba

17.08.2015  günü Radikal'deki bir haberde Avcılar belediye parkına elinde tasması pitbul köpeğiyle gelip oradaki sokak müzisyenlerine  "Bunlar Yahudi marşları çalıyor. Bunlar İsrailli. Müsaade edemem. Çaldırmam" diye köpeğiyle saldıran saldırgan haberini o gün okuyunca aklıma Denizli'de içinde eski 'Yeni Sinemanın 'bulunduğu binanın köşesinde müzik yapan sokak müzisyenleri ve onların değişmez dinleyicisi siyah köpek gelmiş ve aşağıdaki yazıyı yazmıştım.

Denizli'de  müzik yapan çalgıcıları dinleyen de köpekti, Avcılarda saldırganın sokak çalgıcılarına saldırttığı da köpekti.

Biri sokak köpeği…  Sokakta kendine yakınlık gösteren veya "hoşt köpek" diye tekme atan envayi cinste insanların arasında yaşarken o sokak çalgıcılarını kendine dost bilip onların olduğu yere kendini mekan seçmiş.      

Belki çaldıkları müzik onun içindeki saldırgan dürtüleri giderip onu dinlendiriyordu. Yere dört ayağının üzerine oturmuş, on ayakları üzerine koyduğu kafasıyla sokak çalgıcılarını dinlerken sanki öyle duygular içindeydi.

Diğeri sahibinin kendi saldırgan duygularıyla eğitip önüne gelene saldırmayı öğrettiği saldırgan duygular içinde sahipli bir köpek.

Bu yazdıklarımı okuyunca içinizden şimdi "amma yaptın haa! Köpeğin de duygusu mu olurmuş?" diye gülüp benimle dalga geçmek isteyenler çıkabilir belki.

Onlara önerim çevresinde gördüğü hayvanları izlesinler. O zaman o hayvanların hepsinin farklı farklı davranış içinde olduğunu, kendilerine dostça yaklaşan kimseye dostça yaklaştıklarını, düşmanca yaklaşan olursa genellikle ona uymayıp "bu yaptığın çok ayıp" deyip ondan uzaklaştıklarını fark edersiniz.

Kızlarımın yanına gittiğim zaman eşimle gittiğim Ortaköy caminin yanında görüp gözlediğim bir kediyi öyküleştirmiştim. Sanırım okuyan olmuştur.

Orada parkta yaşayan sahipsiz kedi ve köpeklerin içinde sarı güzel bir kedi vardı.

Sanırım benim kendini çok sevdiğimi fark etmişti.

O gün tam bana doğru gelirken karşıdan üç köpeği görününce durakladı. Sanırım kaçıp gitmeyi kendine yediremedi. Çünkü hemen yanımda iki genç bayan vardı ikisi de çok güzeldi.

Ya onların yanında rezil olmamak için ya da bana güvendiği için kamburlaştı 'karşısındakine atılıverecekmiş gibi' çok çirkinleşti. Onu o halde gören her üç köpek de 'sanırım ite dalanacağına çalıyı dolan' sözünü de duymuşlardı o sarı kediye gelmeden yollarını değiştirip aşağıdan geçip gittiler.

Onlar gidince sarı kedi kamburunu düzeltip güzel haline döndü ve sonra koşarak gelip yanıma sıçradı; benim okşamalarımla kendinden geçti.

Burada anlatmak istediğim normal olarak o üç köpeğin o kediye saldırması gerekiyordu.

Sanırım onun öyle davranışından güvendiği bir şeyler olduğunu hissedip yollarını değiştirdi. Ben öyle anladım.

Buna benzer yüzlerce binlerce hayvan davranışı vardır.

Burada anlatmak istediğim o sokak çalgıcılarına saldıracak kadar duyuları körleşmiş olan ancak biyolojik şekli dolayısıyla 'insan' diye tanımlanan 'bana göre' zavallı bir kişilik kendi saldırgan duygularını köpeğine işlemiş, onu kendi saldırgan eğilimlerine göre eğitmiş; bu nedenle o pitbul Denizli'deki siyah köpekten farklı davranış içinde sadece saldırmaya şartlanmıştı.

Tıpkı o pitbul gibi sahibinin de saldırganlaşmasının gerisinde yatan çocukluktan itibaren aldığı eğitim ve yetiştiği çevre öne çıkıyor. 

Buradan insanlara saldıran işkence eden, işkence ettiği kadını çırılçıplak sokağa atan, öldürmeyi marifet sanan yaşadığımız topluluk içinde yaşayanların hemen hepsi tıpkı o pitbull gibi eğitilmiş, şartlandırılmış beyinlere sahip kişilerdir. Yani onlara birinin "işkence yapın, yakın, yıkın, öldürün" diye emir talimat vermesine hiç gerek yoktur. Onlar içindeki saldırgan duygularla zaten öyle hareket eden kişilerdir

Öyle olunca onlar çok rahat sokak çalgıcısına da, müziğe, resim, sanata, edebiyata, barışa, barış içinde dirlikli mutlu yaşamaya düşmanlık gösterebiliyor.

Bana göre insanlığın geleceğini kurtarmak için önce sokak çalgıcılarına köpeğiyle saldıran, aklı fikri öldürmek, işkence etmek, zulüm, kötülükle yoğrulmuş insanları anlamak onları besleyen karanlıktan onları ve onların geleceklerini kurtarmak çok önemli hale geliyor.

Buradan bakınca demokratik toplumun en önde gelen önceliği süratle insanın eğitimi olmalı.

Bunun için kitaba ve edebiyata, sanata ilgiyi de toplumun her kesimde yaygınlaştırma çabalarını artırmak çok önem kazanıyor.

Avcılarda sokak çalgıcılarına yanında pitbulla saldıran insan haberi bende bu düşünceyi uyandırdı.

Neyse ki haberin devamında çevredeki insanların o saldırgana tepki gösterip sokak çalgıcısına sahip çıktıklarını okuyunca gelecek umudum daha da arttı.

Gerçekten milyonlarca halkın içinde bu kötüler, ölümden kandan beslenenler, onlara kulluk edenler bir avuçtan fazla değildir.

Onun için yurttaş sorumluluğu içinde olanlar olan bitene bakıp içini karartmadan kitleleri doğru anlayıp onlara kendilerini doğru bir dille anlatarak Barış içinde mutlu bir gelecek için milyonlarda çoğalmaya bakmalı.

Gerisi mutlaka gelecektir.